آیا ارتودنسی در سن 30 سالگی امکان پذیر است؟ [ مزایا و معایب]
ارتودنسی در سن ۳۰ سالگی و بالاتر امکان پذیر است و هیچ شرط سنی برای استفاده از درمان و خدمات ارتودنسی وجود ندارد. در سنین بالاتر ناهنجاری های فک و دهان بر زیبایی و جذابیت بزرگسالان تاثیر بیشتری دارد. استفاده از خدمات ارتودنسی علاوه بر زیبایی دندان ها، در نهایت منجر به حفظ سلامت دهان و دندان ها می شود. هرچند ارتودنسی درمانی با هزینه بالاست و زمانبر است اما سلامت دهان و دندان ارزش این سرمایه گذاری را دارد.
فهرست
آیا حداکثر سن برای ارتودنسی مطرح است؟
درمان ارتودنسی برای کودکان و نوجوانان زودتر به نتیجه می رسد. علت درمان سریعتر این است که استخوان فک هنوز در حال رشد است. هم چنین دندان ها هنوز در حال حرکت هستند و راحت تر به جای درست خودشان، منتقل می شوند.
دندان های بزرگسالان مدت زمان زیادی است که در جای خود قرار گرفته اند و به همین دلیل مدت زمان بیشتری برای جا به جایی آن ها نیاز است.
انجام ارتودنسی در هر سنی امکان پذیر است به شرط آنکه دندان ها و لثه از سلامت و قدرت کافی برخوردار باشند. با توجه به اینکه درمان ارتودنسی فشار زیادی به لثه ها وارد می کند، سلامت لثه ها از نکات قابل توجه است.
امروزه درمان ارتودنسی در سن ۳۰ سالگی و سنین بالاتر بسیار رایج است. بنابراین اگر دندان های کج و بهم ریخته دارید، اجازه ندهید سن مانع از انجام درمان شود.
هدف از انجام ارتودنسی
تصور رایج این است که هدف از انجام ارتودنسی داشتن دندان های صاف و مرتب است. رعایت بهداشت دندان های کج و نامرتب سخت است و استفاده از مسواک و نخ دندان دشوار می شود. باکتری ها و پلاک ها در نقاطی که تمیز کردن آن سخت است، جمع می شوند و بدین ترتیب سلامت دندان ها تحت تاثیر قرار می گیرد. هدف نهایی از انجام ارتودنسی در واقع داشتن دهان و دندان های سالم است.
انواع ارتودنسی در سن بالا
زمانی که در سنین بالاتر شما تصمیم می گیرید از ارتودنسی استفاده کنید، گزینه های مختلفی پیش روی شماست. در زیر انواع روش های ارتودنسی بیان می شود:
- روش سیم کشی قدیمی: در این روش ارتودنتیست براکت های فلزی را روی سطح دندان ها نصب می کند و آن ها را با سیم بهم متصل می کند. برای تنظیم کردن این سیم ها ویزیت های دوره ای انجام می شود. دقت داشته باشید این روش برای افراد بزرگسال به زمان بیشتری نسبت به کودکان نیاز دارد. براکت ها در روش قدیمی قابل مشاهده هستند. براکت هایی که از جنس سرامیک ساخته شده اند و همرنگ دندان ها هستند، مناسب افرادی است که دوست ندارند براکت های فلزی استفاده کنند. هرچند براکت های سرامیکی کمتر به چشم می آیند اما هم چنان قابل مشاهده هستند.
- الاینر های شفاف: اِلاینِر های شفاف به دندان چسبیده نمی شوند و متحرک هستند. الاینر ها به آرامی و در طول زمان فاصله دندان ها را تنظیم می کند. این الاینر ها شفاف هستند و به سختی دیده می شوند. این روش گزینه ی مناسبی برای افرادی است که روش ارتودنسی سنتی و قدیمی را دوست ندارند. هنگام خوردن غذا و شست و شوی دهان این الاینر ها خارج می شوند. نگهداری از آن ها ساده است و تنها با آب و صابون یا خمیردندان شسته می شوند. هرچند هفته یکبار الاینر های جدید جایگزین قبلی می شوند و از نظر طول درمان استفاده از این روش همانند روش استفاده از براکت های فلزی است.
- ارتودنسی پشت دندان: برخی از افراد بزرگسال برای استفاده از براکت های فلزی خجالت می کشند، برای این افراد ارتودنسی پشت دندان گزینه مناسبی است. براکت های فلزی در این روش پشت دندان ها نصب می شود و کسی آن را نمی بیند. مشکل این روش آن است که ممکن است زبان مرتب به آن بخورد و حرف زدن را سخت تر کند.
- جراحی: زمانی جراحی تجویز می شود که استخوان های فک مشکل داشته باشند. بعد از انجام جراحی یکی از روش های ارتودنسی اجرا می شود.
- نگهدارنده یا ریتینر: بعد از اینکه یکی از روش ها برای صاف کردن دندان ها استفاده می شود، ارتودنتیست نگهدارنده ها را تجویز می کند. نگهدارنده کمک می کند تا موقعیت دندان ها بعد از ارتودنسی حفظ شود. نگهدارنده ها ثابت نیستند و به راحتی از دهان خارج می شوند. عموما از نگهدارنده در طول شب استفاده می شود.
مزایای ارتودنسی در سن سی سالگی
اولین مزیت استفاده از ارتودنسی در سن سی سالگی زیبایی است. صاف کردن و مرتب کردن دندان ها باعث افزایش اعتماد به نفس می شود و شخص احساس بهتری نسبت به ظاهر خود پیدا می کند.
نامرتب بودن دندان ها منجر می شود که دندان های دو فک به درستی روی هم قرار نگیرند. این مساله باعث می شود عمل جویدن به خوبی انجام نشود. هم چنین ممکن است تاج دندان ها یا پُرکردگی دندان ها در اثر سایش نامناسب از بین برود. نامرتبی دندان ها باعث درد در استخوان فک و صورت می شود. هم چنین ممکن است دهان به درستی بسته نشود. استفاده از ارتودنسی تمام این مشکلات را حل می کند و منجر به سلامت کلی دهان و دندان می شود (منبع).
معایب ارتودنسی در سن ۳۰ سالگی
مهم ترین عیب ارتودنسی در سن ۳۰ سالگی زمانبر بودن است. این طولانی شدن پروسه درمان احساس نارضایتی و ناراحتی به وجود می آورد. استفاده از ارتودنسی یا الاینر ها ممکن است یکسال و بیشتر به طول بیانجامد. جا به جایی دندان ها ممکن است دردناک باشد. ارتودنسی با استفاده از براکت ممکن است منجر به صدمه دیدن لب ها یا زبان شود.
از طرف دیگر هزینه های انجام ارتودنسی بسیار زیاد است و بیمه آن را پوشش نمی دهد (منبع).
